ป๊อปอาย

อาจเป็นป็อปอายตอนหนึ่งที่ไม่เกี่ยวข้องกับอาชีพเดิมของเขาแต่อย่างใด สำหรับเรื่องที่ชื่อว่าเพนเลสวินโดว์วอชเชอร์ที่ทางพระเอกต้องได้รับบทบาทเป็นช่างเช็ดกระจกแข่งกับบลูโตคู่ปรับตลอดกาลของเขา ซึ่งทางคู่ปรับตัวโตนั้นเลือกที่จะสร้างสถานการณ์เพื่อหาเงินรับจ้าง ส่วนทาง กะลาสีเรือ นั้นกลับเป็นคนที่บังเอิญมาช่วยแฟนสาวที่อยู่ในสำนักงานเวลานั้นพอดีจนทำให้ทั้งคู่ต้องมาแข่งขันกันอีกครั้ง                ในตอนต้นเรื่องของเพนเลสวินโดว์วอชเชอร์นั้น เป็นบลูโตที่เปิดธุรกิจเป็นช่างเช็ดกระจกที่ใช้วิธีสกปรกด้วยการพ่นโคลนใส่ตึกฝั่งตรงข้ามเพื่อที่จะได้มีงานทำ ก่อนที่เขาจะปีนขึ้นไปทำความสะอาดตามตัวตึกจนกระทั่งด้านบนของตีกนั้นมีสำนักพิมพ์ของโอลีฟ ออยที่กำลังพิมพ์ต้นฉบับอยู่ ซึ่งมีป็อปอายที่เตรียมพร้อมจะมาช่วยเธอในเวลานั้นพอดีและเขาจะเป็นคนทำความสะอาดให้เอง                เมื่อทางบลูโตได้ยินแบบนั้นก็เลยแสดงฝีมือการเป็นช่างเช็ดกระจกให้เขาดูพร้อมกับสะบัดแปรงใส่ป็อปอายอีกด้วย ส่วนทางพระเอกก็มีวิธีการทำความสะอาดที่ดีกว่าแม้ว่าจะโดนตัวร้ายเล่นงานก็ตาม ทั้งการต่อยหรือปิดหน้าต่างทับคออีกด้วย จนกระทั่งทั้งสองต่อสู้กันบนขอบตึกแบบไม่กลัวตกลงไปอีกด้วย ก่อนกระทั่ง กะลาสีเรือ ขึ้นไปบนยอดตึกและโดนทางบลูโตที่ดูเหมือนจะได้เปรียบอยู่มากกว่าเล่นงานซ้ำไป                หลังจากที่ ป็อปอาย หนีช่างเช็ดกระจกสุดโหดมาถึงชั้นของโอลีฟแล้วนั้น แต่สุดท้ายเขากลับไปติดอยู่บนราวเหล็กจนต้องกินผักโขมเพื่อกลับมาจัดการบลูตัวแสบพร้อมกับเล่นงานเขาจนตัวลอยไปกลับไปกระแทกกับกระจกของร้านตัวเอง […]

เป็นอีกตอนที่การ์ตูนป๊อปอายดูจะเสียเปรียบอย่างมาก จากเรื่องที่ชื่อว่าพาร์เลซ วัส วูหรือเป็นเหตุการณ์ที่เกี่ยวกับรายการโทรทัศน์ที่ชื่อว่าดิอินเตอร์เนชั่นแนลจนทำให้ทาง โอลีฟ หลงรักอย่างมากและเลือกที่จะลืมพระเอกไปอย่างน่าเศร้า แต่ในขณะเดียวกันนั้นทางบลูโตที่แอบคอยดูทางหน้าต่างก็รับรู้เรื่องนี้จนคิดที่จะปลอมตัวมาเป็นชายงามที่แสนจะมีเสน่ห์จนทางป็อปอายต้องพยายามทวงคืนคนรักอีกครั้ง                ในช่วงต้นเรื่องนั้นก็เริ่มมาจากป๊อปอายที่กำลังรอ โอลีฟ ดูรายการที่ชื่อดิอินเตอร์เนชั่นนัลให้จบก่อนจะไปเดทกัน ซึ่งในรายการนั้นจะเป็นผู้ชายจากฝรั่งเศสที่คอยหยอดคำหวานให้ผู้ชมสาวๆ ได้หลงใหลกันและมีโอกาไปเยี่ยมผู้ชมถึงบ้านด้วย จนกระทั่งทางนางเอกตัดสินใจที่จะไม่ไปเที่ยวกับทางกะลาสีเรือคนนี้และเลือกที่จะไปกับทางชายหนุ่มฝรั่งเศสจะดีกว่า โดยทางบลูโตที่มาได้ยินเรื่องนี้เข้านั้นก็เลือกที่จะเปลี่ยนโฉมตัวเองเป็นชายงามคนนั้นอีกด้วย                หลังจากที่บลูโตที่ปลอมตัวมาและทักทายโอลีฟจนเธออ่อนไหวนั้น ทางป็อปอายก็พยายามทวงคนรักคืนแต่ทว่ากลับไม่ได้รับความสนใจอีกเลย แม้ว่าจะพยายามจุมพิตที่มือหรือการพูดคุยกันโดยตรงก็ตาม หลังจากที่ทางบลูโตได้เต้นรำกับเธอแล้วนั้น ทั้งสองก็จะออกไปเดทกันจนกระทั่งมีการตัดสินกันด้วยการดวลดาบ ก่อนที่ทางดิอินเตอร์เนชั่นนัลจะแทงเข้าไปที่ตัวของป็อปอายจนผักโขมหกออกมา โอลีฟ ดูรายการที่ชื่อดิอินเตอร์เนชั่นนัลให้จบก่อนจะไปเดทกัน                […]

ในการ์ตูนล้อเลียนของป๊อปอายที่เคยออกฉายในยุคหนึ่งไม่ว่าจะเป็นการเจอกับซินแบดหรือเป็นอัลลาดินก็ตาม แต่มีอยู่อีกตอนหนึ่งที่ทางพระเอกได้กลายเป็นชายผู้น่าสงสารก่อนที่จะมีโอกาสได้แปลงร่างเป็น ซินเดอร์เรลล่า ที่จะไปพบกับเจ้าหญิงอย่างโอลีฟ ออยพร้อมกับเจอบลูโตที่รับบทบาทเป็นเจ้าชายคู่แข่งอีกคนหนึ่ง อีกทั้งยังมีการประลองฝีมือมากมายเพื่อคว้าหัวใจของเจ้าหญิงไปครอง                จากตอนที่ชื่อว่าเอเชียนฟิสตอรี่ที่ออกฉายในปี 1953 นั้น ก็เริ่มต้นขึ้นจากทางป๊อปอายที่รับบทเป็นคนใช้ในร้านอาหารแห่งหนึ่งที่รับบทบาทโดยบลูโต ที่กำลังจะเดินไปทางปราสาทของเจ้าหญิงที่เธอกำลังจะเลือกคู่ครองจากงานเลี้ยงในค่ำคืนนั้นด้วย  จนกระทั่งทางหนุ่มรับใช้ได้แต่น้อยเนื้อต่ำใจว่าต้องการจะไปงานเลี้ยงเช่นกัน ก่อนที่จะมีชายวิเศษปรากฎตัวขึ้นมาพร้อมกับเสกรถสุดหรูจากกระป๋องผักโขมขึ้นมา                หลังจากที่ทางป๊อปอายมีทั้งรถและการแต่งตัวใหม่แล้วนั้นก็ต้องสัญญากับชายวิเศษว่าจะต้องกลับมาก่อนเที่ยงคืนเท่านั้น เมื่อไปถึงงานเลี้ยงแล้วนั้นทางบลูโตก็รีบเสนอตัวเข้าหาเจ้าหญิงโอลีฟทันที ก่อนที่ทางพระเอกอย่าง ซินเดรอ์เรลล่า จะเดินเข้ามาในงานจนทำให้เจ้าหญิงตกหลุมรักทันที จนกระทั่งชายทั้งสองจะต้องแข่งขันกันด้วยการยิงธนูที่ทางบลูโตโกงเล็กน้อย แต่เป็นทางพระเอกที่ยิงชนะไป ซินเดรอ์เรลล่า จะเดินเข้ามาในงานจนทำให้เจ้าหญิงตกหลุมรักทันที                […]

เมื่อคนพูดถึงการ์ตูนในวัยเด็กที่ดูง่ายและส่งเสริมเรื่องอาหารแล้ว แฟนการ์ตูนคงต้องคิดถึงการ์ตูนอย่าง ป๊อปอาย กะลาสีเรือนั่นเอง โดนจุดเด่นของเรื่องคงหนีไม่พ้นพระเอกที่มักจะต้องคอยปกป้องนางเอกอย่างโอลีฟเสมอ เนื่องจากคู่แข่งหัวใจอย่างบลูโตมักจะมาตามตื้อและวางแผนทำร้าย ป๊อปอาย ในแต่ละตอนเพื่อชิงโอลีฟกลับมา จนสุดท้ายเขามักจะกินผักโขมเพื่อเพิ่มพลังให้ตัวเองจนสุดท้ายจะเอาชนะบลูโตกลับไป แต่ทว่าสำหรับนักวิจัยแล้วสารอาหารในผักโขมอาจไม่ได้มีอยู่มากดังในการ์ตูน สำหรับการ์ตูนเรื่องป๊อปอายถือว่าอยู่คู่กับเด็กมาตั้งแต่ปี 1919 ผ่านหนังสือพิมพ์ ก่อนที่จะถูกดัดแปลงและฉายผ่านแผ่นฟิล์มในปี 1933 จนกลายมาเป็นการ์ตูนยอดฮิตของเด็กในทุกยุคสมัย จากความนิยมของป๊อปอายนี่เองทำให้กระแสของการกินผักโขมจึงพุ่งสูงขึ้นเนื่องจากเด็กทุกคนต่างหวังว่าการกินผักสีเขียวชนิดนี้จะช่วยเพิ่มพละกำลังในการใช้ชีวิตโดยทั้งผู้ปกครองก็เห็นดีเห็นงามด้วยนั่นเอง แม้ว่าความนิยมของการกินผักโขมในเด็กจะเพิ่มสูงขึ้นเมื่อพวกเขาได้ชมป๊อปอายก็ตาม แต่สำหรับนักวิจัยไม่ได้คิดว่านี่คือเรื่องดีมากขนาดนั้น เพราะจากการตรวจสอบสารอาหารโดยเฉพาะธาตุเหล็กที่ผู้คนมักอ้างถึงในผักโขม ได้ผลออกมาว่าเจ้าผักชนิดนี้มีแค่ 3.5 มิลลิกรัมต่อผักโขม 100 กรัม […]