ป็อปอาย

เรียกได้ว่าเป็นอีกตอนที่ทางป็อปอายต้องพ่ายแพ้ไป ทว่าไม่ได้เกิดจากบลูโตแต่กลายเป็น หลานป๊อปอาย ทั้งสี่ของเขาที่ไม่ต้องการนอนจนพากันเล่นดนตรีแก้เบื่อ ขณะที่คุณลุงกะลาสีเรือกลับต้องการนอนอย่างมากในตอนที่ชื่อว่ามีมิวสิคัลเนฟิวส์ จนทำให้เกิดเรื่องวุ่นวายจนทำให้ทางป็อปอายไม่สามารถทำอะไรได้นอกจากหาวิธีการต่างๆ เพื่อเอาชนะหลานทั้งสี่คนของเขาเพื่อเข้านอนให้ได้นั่นเอง ติดตามความสนุกต่อได้ที่ การ์ตูนออนไลน์                ในตอนต้นเรื่องนั้นก็เป็นทาง หลานป๊อปอาย ทั้งสี่คนที่ต่างซ้อมดนตรีกันในตอนที่ชื่อว่ามีมิวสิคเนฟิวส์ ก่อนที่การฝึกซ้อมนั้นจะจบลงพร้อมๆ กับ ป็อปอาย ที่รู้สึกง่วงนอนพอดี ก่อนที่คุณลุงใจดีจะบอกให้เด็กทั้งสี่คนไปเข้านอนได้แล้ว ซึ่งทางหลานก็ได้ขอร้องให้คุณลุงเล่านิทานก่อนนอนจนทางเด็กๆ ดีใจแล้วรีบไปเตรียมตัวในที่สุด ไม่ว่าจะเป็นการเปลี่ยนเสื้อผ้า ล้างหน้าแปรงฟันต่างๆ จนมารออยู่ที่โซฟา แต่ทว่าการเล่าเรื่องนิทานอันแสนสั้นนั้นกลับทำให้ทาง หลานป๊อปอาย […]

ถือเป็นเหตุการณ์ที่ซ้อกนัก็ว่าได้ สำหรับ การ์ตูนป๊อปอาย ในตอนที่ชื่อครบรอบยี่สิบปีของเขาเอง ซึ่งเป็นเรื่องราวการฉลองของการครบรอบแอนนิเมชั่นของกะลาสีเรือคนนี้นับตั้งแต่ปี 1933 จนกระทั่งในตอนที่เรื่องนี้ออกฉายในปี 1953 นั่นเอง โดยเนื้อเรื่องในตอนนี้ก็จะเกี่ยวข้องกับการย้อนอดีตของป็อปอายเองและมีการนำการ์ตูนตอนเก่าตัดเข้ามาฉายรวมกันเพื่อพูดถึงความสำเร็จของกะลาสีผู้นี้นั่นเอง ติดตามความสนุกเพิ่มเติมได้ที่ การ์ตูนออนไลน์                โดยในตอนต้นเรื่องนั้นก็มีการพูดถึง การ์ตูนป๊อปอาย ที่จะมาฉลองครบรอบยี่สิบปีกันในงานทานอาหารเย็นและมีผู้เข้าร่วมงานมากมาย ทั้งบลูโตกับ โอลีฟ อีกด้วย นอกจากนี้ยังมีการใส่นักแสดงชื่อดังในยุคนั้นอย่างจิมมี่ ดูรันเต้ เจอร์รี่ ลูอิสและดีน มาร์ตินเช่นกัน ซึ่งทางเจ้าตัวก็ตัดสินใจแสดงตอนต่างๆ […]

เป็นอีกหนึ่งที่ตอนที่แสดงให้เห็นถึงความเก่งกาจของป็อปอายยอดกะลาสีเรือ ที่เขาบังเอิญได้เข้าไปยังเมือง คาวบอย ในตอนที่ชื่อว่าโบลว์มีดาวน์ ซึ่งเขาจะต้องเอาตัวรอดไปจากเหล่าอันธพาลในเมืองจอมโหดนี้พร้อมกับคว้าหัวใจของโอลีฟแม่สาวนักเต้นประจำบาร์แห่งหนึ่งในเมืองอีกด้วย โดยในตอนนี้ถือว่าเป็นตอนที่ทางะลาสีเรือนี้จะต้องสู้กับศัตรูที่อาจมีอยู่ทั่วทั้งเมืองและเขาไม่เคยสังเกตมาก่อน การ์ตูนออนไลน์                ในช่วงต้นของการบุกเมือง คาวบอย ในตอนโบลว์มีดาวน์นั้น ทางป็อปอายก็บังเอิญได้ล่องปลาวาฬมายังท่าเรือแห่งหนึ่ง ซึ่งในตัวเมืองนั้นมีแต่ชายหน้าตาสงสัยพร้อมกับพยายามจะเล่นงานพระเอกตลอดทาง ซึ่งเขาก็ได้ไปซื้อดอกไม้และต้องการจะไปหญิงสาวเลยเข้าไปในบาร์ประจำเมืองแห่งหนึ่ง ก่อนที่จะเข้าไปเจอกับโอลีฟที่เป็นนักเต้นอยู่พร้อมกับให้ดอกไม้กับเธอ แม้ว่านักเต้นคนนี้จะบังเอิญเหยีบกระโถนจนเอาไม่ออกก็ตาม หลังจากที่ป็อปอายมีความสุขอยู่ในเมือง คาวบอย ได้ไม่นานนั้น ทางบลูโตก็เข้ามายิงปืนเพื่อขู่ทุกคนให้ออกไป แต่ทว่ายังเหลือ ป็อปอาย ที่นั่งไม่สนใจอยู่ ก่อนที่ทั้งสองจะดวลดื่มกันและเป็นทางกะลาสีเรือที่เอาชนะไป  ต่อมาพวกเขาก็ได้ทำการดวลปืนเพื่อพิสูจน์ว่าใครจะแม่นกว่า […]

ว่ากันว่าการที่ป็อปอายมีอาชีพเป็นกะลาสีนั้นคงจะคุ้นเคยกับการเดินเรืออยู่แล้ว แต่ทว่ามีตอนหนึ่งนั้นเขาและโอลีฟจะต้องบังเอิญไปเจอกับเรือผีสิงจากตอนที่ชื่อว่า สปู๊กกี้สวาบส์ ในขณะที่พวกเขาพยายามเอาตัวรอดจากการล่องแพกลางทะเล แม้ว่าการเอาตัวรอดครั้งนี้ของพวกเขาจะทำให้ทั้งพระเอกกับนางเอกจะต้องเจอกับเหล่าทูตผีที่พวกเขาจะต้องเอาชนะเพื่อเดินเรือไปยังฝั่งให้ได้                เรื่องราวของเรือผีสิงกับป็อปอายตอน สปู๊กกี้สวาบส์ ก็เริ่มขึ้นจากทางกะลาสีเรือคนเก่งที่มองไปเห็นเรือลำใหญ่ที่แล่นอยู่บนทะเล ขณะที่เขากับโอลีฟกำลังต้องการความช่วยเหลือ หลังจากติดอยู่บนแพนั่นเอง เมื่อทางป็อปอายว่ายน้ำพาแพไปถึงตัวเรือลำใหญ่แล้วนั้น สิ่งที่พวกเขาไม่ได้สังเกตก็คือตัวเรือนี้ออกเดินทางมาตั้งแต่ปี 1678 หรือเกินกว่าสองร้อยปีในขณะนั้นแล้วนั่นเอง ปู๊กกี้สวาบส์ ในขณะที่พวกเขาพยายามเอาตัวรอดจากการล่องแพ                เมื่อทาง ป็อปอาย กับโอลีฟได้ออกสำรวจแล้วพบว่าเรือลำนี้ไม่มีใครอยู่เลย จนกระทั่งเหล่าวิญญาณในเรือผีสิงได้ตื่นขึ้นมาเจอกับพวกเขา ก่อนที่เหล่าผีจะตัดสินใจหลอกมนุษย์ทั้งสองให้หนีไปจากเรือของพวกเขา ซึ่งสิ่งแรกที่เจ้าผีทำก็คือการโดนสมอเรือลงทะเลที่โอลีฟนอนทับอยู่จนกระเด็นไปกระแทกกับป็อปอายและทำให้ทางตัวบังคับหางเสือพังไปติดตัวกับนางเอกร่างบางเลยทีเดียว                […]

หากพูดถึงวัฒนธรรมหนึ่งของคนอเมริกันคงหนีไม่พ้น เรื่องน่ากลัวลึกลับหรือ ศุกร์สิบสาม นั่นเอง ที่พวกเขาเชื่อว่าเป็นวันปล่อยผีออกมา ซึ่งทางการ์ตูนเรื่องป็อปอายก็ไม่พลาดเอาธรรมเนียมนี้มาใช้อีกเช่นกันในตอนที่ชื่อว่าไอดอนท์สแกร์หรือฉันไม่กลัว ที่ทางกะลาสีทั้งสองนั้นพยายามจะชวนโอลีฟไปเดทกัน ก่อนที่จะมีการแกล้งกันเรื่องความกลัวจนทำให้ทางนางเอกไม่ต้องออกไปไหนเลยนั่นเอง                ในตอนเริ่มต้นของวัน ศุกร์สิบสาม หรือตอนฉันไม่กลัวนั้น ทางบลูโตพยายามจะแย่งโทรศัพท์กับป็อปอายเพื่อที่จะชวนโอลีฟไปเดท ก่อนที่ทางพระเอกจะชวนสำเร็จและไปหาเธอถึงบ้าน จนกระทั่งทางนางเอกจะพูดถึงเรื่องโชคลางจากการเจอกับเข็มบนพื้นจนทางบลูโตได้ความคิดร้ายกาจออกมา จึงเลือกไปแอบเปลี่ยนปฏิทินให้กลายเป็นวันศุกร์จนทำให้โอลีฟไม่ต้องการออกนอกบ้านเลยทีเดียว ศุกร์สิบสาม และอาถรรพ์ของการ์ตูนเรื่องป็อปอายดูจะไม่เป็นที่พอใจของโอลีฟ                ด้วยความไม่เชื่อของป็อปอายนั่นเอง เลยพยายามแสดงให้โอลีฟดูว่าวันศุกร์สิบสามไม่ได้มีอาถรรพ์อะไรเลย ทั้งการกางร่มในบ้านเพื่อพิสูจน์หรือลางร้าย แต่ทว่าทางบลูโตกลับแอบเอาร่มเธอไปเสียบกับท่อไฟฟ้าจนไฟดูดขณะที่ที่เธอไม่ได้สังเกต จนตัวนางเอกกระเด็นเข้าไปยังเปียโนที่วางอยู่มุมห้อง ก่อนที่จะต่อว่าป็อปอายที่เป็นคนยุเธอ […]

เป็นที่รู้จักว่าตามธรรมเนียมของประเทศสหรัฐอเมริกาว่า วันที่ 4 กรกฎาคมนั้นถือเป็นวันชาติของพวกเขา ซึ่งในวงการการ์ตูนนั้นก็มักไม่พลาดที่จะนำเรื่องราวมาดัดแปลงลงจอโทรทัศน์ โดยเรื่องป็อปอายก็เช่นเดียวกันในตอนที่ชื่อว่าแพทริโอติก ป็อปอายนั้นจะได้อยู่กับหลานทั้งสองคนที่ต้องการจะฉลอง วันชาติสหรัฐ พอดี แต่ทว่าการพยายามเล่นพลุไฟของพวกเขาทำให้เกิดเรื่องจนได้ในที่สุด                ในตอนต้นของเรื่องราวนั้นก็จะเป็นทางหลานทั้งสองของป็อปอายที่กำลังจะฉลอง วันชาติสหรัฐ ด้วยการจุดพลุไฟ แต่ทว่าคุณลุงของพวกเขาได้มาห้ามเสียก่อน หลังจากที่เขามองว่าเล่นของเด็กๆ อันตรายเกินไปจนทางป็อปอายต้องไปหาเกมอย่างอื่นมาเล่นแทน ส่วนหลานตัวแสบก็มีแผนจึงมาชวนให้กะลาสีเรือคนนี้มาเล่นเบสบอลกับพวกเขา ก่อนที่สองแสบจะโดนบอลทิ้งไปไกลๆ เพื่อไปยิงพลุนั่นเอง หลานทั้งสองของป็อปอายที่กำลังจะฉลอง วันชาติสหรัฐ ด้วยการจุดพลุไฟ                ปัญหาก็คือลูกเบสบอลที่หลานทั้งสองขว้างไปนั้นกลับไปโดนหัววัวกระทิงจนเล่นงานป็อปอายหมดรูปและกลับมาทันเจอหลานๆ […]

ย้อนกลับไปในช่วงยุค 30 นั้น ทางตู้รับชมภาพยนตร์ถือว่าเป็นสื่อบันเทิงที่ได้รับความนิยมตามสวนสนุกอยู่ไม่น้อย ซจนกระทั่งในการ์ตูนเรื่องป็อปอายนั้นก็ได้ถือโอกาสเอาเรื่องราวหล่านี้มาทำ โดยทางพระเอกกับบลูโตจะต้องมาแข่งขันเพื่อแย่งลูกค้าที่จะมาชมภาพยนตร์ของพวกเขาที่เปิดติดกัน ซึ่งหนึ่งในลูกค้าก็คือ วิมปี้ ชายผู้รักในการทานแฮมเบอร์เกอร์ก็ได้มารับชมจนทั้งสองคนจะต้องขับเคี่ยวเอาชนะใจลูกค้าให้ได้                ในจุดเริ่มต้นของเรื่องคัสตอมเมอร์วอนเทดนั้น ทางป็อปอายและบลูโตก็ได้ออกเรียกลูกค้าที่มาสวนสนุกเพื่อที่จะมาใช้บริการตู้รับชมภาพยนตร์ของพวกเขา จนกระทั่งมีลูกค้าเข้ามาจนทั้งสองคนต้องมาแย่งกันและจะชวนให้เขาไปรับชมภาพยนตร์ตัวอย่างก่อน ซึ่งทางลูกค้าเองก็จำเป็นต้องขอเงินจากบลูโตก่อนเพื่อที่จะหยอดตู้และรับชมภาพยนตร์จากตอนเก่าอย่างเลทส์เกทมูฟวินอีกด้วย บลูโตได้หยอดเหรียญตู้รับชมภาพยนตร์ของตัวเองให้ วิมปี้ ดูอีกครั้ง                แม้ว่าลูกค้าจะเข้าไปดูตู้รับชมภาพยนตร์ของบลูโตแล้วก็ตาม แต่ทว่า วิมปี้ กลับไม่ชอบและทางป็อปอายจะดึงตัวเขาไปในร้านแทน ซึ่งทางพระเอกก็จะต้องเอาเหรียญให้เขายืมเพื่อรับชมเช่นกัน โดยเหตุการณ์ในเรื่องก็ยังคงเป็นในตอนเลทส์เกทมูฟวินที่ป็อปอายมาช่วยโอลีฟขายของอีกเช่นกัน แต่ทว่าทางบลูโตกลับมาดึงตัวทั้งสองคนและเล่นงานป็อปอายเพื่อขโมยลูกค้ากลับไปอีกครั้ง […]

คงเป็นการ์ตูนป็อปอายอีกตอนที่ไม่คุ้นตามากนัก เมื่อกะลาสีเรือทั้งสองได้รับเป็นคนยกของให้กับบ้านของโอลีฟแทนในตอนที่ชื่อว่า ฮอลอินวัน เมื่อทางนางเอกต้องการจะย้ายบ้านใหม่ ส่วนทางป็อปอายและบลูโตก็เกิดทะเลาะกันเรื่องผู้หญิงอีกครั้ง จนทำให้ต้องโชว์ความสามารถเรื่องการขนของเพื่อหาคนที่เก่ง โดยการ์ตูนนี้นั้นเคยถูกทำออกมาเป็นภาพขาวดำมาแล้วในปี 1936 ของฟีสเชอร์สตูดิโอนั่นเอง                ในจุดเริ่มต้นของเหล่าคนยกของกับตอน ฮอลอินวัน นั้น ก็เป็นทางโอลีฟที่กำลังเก็บของเพื่อย้ายบ้านใหม่ด้วยการเก็บผ้า แต่กลับโดนหีบผ้ากระเด็นใส่เนื่องจากผ้าที่เยอะเกินไป ก่อนที่ทั้งป็อปอายและบลูโตจะเดินทางมาถึงบ้านของโอลีฟเพื่อช่วยเธอขนของ เมื่อทั้งสองเข้ามาในบ้านแล้วนั้นก็เกิดตกหลุมรักเจ้าของบ้านทันที จนทางบลูโตต้องการกันท่าป็อปอายด้วยการป่วนจนเกือบทำข้าวของเสียหาย ตอนจบของเรื่อง ฮอลอินวัน ปิดฉากด้วยทางบลูโตที่โดนมัดไว้กับท้ายรถ                เมื่อคนยกของทั้งสองแยกกันไปเก็บของต่างๆ แล้วนั้น ทางบลูโตก็ต้องการโชว์พลังให้เห็นด้วยการแบกโซฟาคนเดียว […]

 ถือว่าเป็นตอนที่แปลกอีกหนึ่งตอนสำหรับการ์ตูนเรื่องป็อปอาย ในตอนที่มีชื่อว่าไพรเวทอายป็อปอาย ซึ่งพระเอกได้รับบทบาทเป็น นักสืบเอกชน ที่ต้องตามไปสืบคดีในบ้านที่มีความลึกลับและเข้าไปพบกันทางโอลีฟ ออยผู้เป็นเจ้าของบ้าน โดยเธอนั้นต้องการให้เข้าปกป้องทรัพย์สินที่มีค่าของเธอก่อนที่มันจะหายไป แม้ว่าต่อมาเธอจะต้องพยายามไล่ตามจับผู้ร้ายให้ได้ แม้ต้องเดินทางไปทั่วโลกก็ตาม                จุดเริ่มต้นของเรื่องไพรเวทอายนั้น ก็เป็นทางป็อปอายที่รับบทบาทเป็น นักสืบเอกชน ผู้กำลังรับสายที่มีเพียงเสียงกรี๊ดจนทำให้เขาต้องเดินทางไปสืบคดีถึงบ้านผ่านการเดินบนสายโทรศัพท์ เมื่อเขาไปจนถึงบ้านของเจ้าทุกข์แล้วนั้นก็ได้พบกับพ่อบ้านที่เฝ้าประตูอยู่ ก่อนที่เขาจะเข้าไปพบกับโอลีฟ ออยเจ้าของบ้านที่เรียกเขามาเพื่อปกป้องเพชรที่ล้ำค่าในตู้นิรภัย แม้ว่าทางพ่อบ้านจะเป็นคนขโมยไปเสียเอง ป็อปอายที่รับบทบาทเป็น นักสืบเอกชน ผู้กำลังรับสาย                เมื่อความจริงเปิดเผยแล้วนั้น ทางป็อปอายก็พยายามไล่จับเขา โดยทางพ่อบ้านไปหนีออกไปจากบ้านพร้อมขึ้นเครื่องบินหนีไป […]

เป็นอีกตอนที่น่าสนใจสำหรับการ์ตูนเรื่องป็อปอายในตอนที่ชื่อว่า คริสตัลบรอล์ ซึ่งเกี่ยวข้องกับเหตุการที่ทางบลูโตพาโอลีฟ ออยไปดูดวงและกลายเป็นทางป็อปอายที่ปลอมตัวมาเพื่อแก้แค้นบลูโตอีกด้วย ก่อนที่มีการทำนายเหตุการณ์มากมายจนทำให้ทางตัวร้ายเป็นคนไม่ดีในเรื่อง อีกทั้งทางตัวร้ายที่ยังไม่ยอมแพ้และต้องการจับตัวเธอไป จนสุดท้ายไม่พ้นทางป็อปอายที่จะต้องมาช่วยเหลืออีกครั้ง                ในช่วงตอนต้นของเรื่อง คริสตัลบรอล์ นั้น เป็นทางบลูโตที่แกล้งป็อปอายจนทำให้เขาต้องอดพานางเอกไปเดท ส่วนขณะที่ทางบลูโตพาเธอไปดูดวงนั้น ทางพระเอกก็ได้แอบปลอมตัวมาเป็นหมอดูและทำนายอนาคตของพวกเขา ก่อนที่จะเห็นทางป็อปอายที่พาโอลีฟมาปีนเขาจนทางบลูโตมาแย่งเธอไประหว่างทาง หลังจากที่ทางตัวร้ายปลอมตัวเป็นไกด์มาดูทั้งสองแล้วนั้น เขาก็เป็นคนที่ทำให้ทั้งสองคนเดือดร้อนในเวลาต่อ ช่วงตอนต้นเรื่อง คริสตัลบรอล์ เป็นทางบลูโตที่แกล้งป็อปอาย                หลังจากเหตุการณ์แรกของตอนคริสตัลบรอล์ผ่านไปด้วยการที่บลูโตพยายามจะจูบโอลีฟนั้น ทางนางเอกก็รีบต่อว่าเธอทันทีและพาเดินออกไป แต่ทางหมอดูตัวปลอมได้ทำนายต่อนั้นเธอก็ได้กลับมาดูอีกครั้ง จนเกิดเหตุการณ์ในละครสัตว์และทั้งบลูโตกับนางเอกก็อยู่ด้วยกันที่ชิงช้าสวรรค์ […]